Per qué se pòden caçar marmòtes ena Val d'Aran?

Era Val d'Aran ei er unic territòri der Estat qu'autorize era caça de marmòtes. Açò, que poiria semblar estonant, non ei ua nauetat en casa nòsta.

Era caça dera marmòta ja hè mès de 10 ans qu'ei autorizada en Aran, coma ac hèn es francesi, que la introdusiren en Pirenèu entà favorir es poblacions dera agla reiau. Ara, pr'amor dera sua expansion, non sonque afècte a espècies protegides, mès tanben infraestructures subterranes. 

Eth Conselh Generau, en marc des sues competéncies en matèria cinegetica, n'autorize cada an era caça. Totun, er interès mostrat pes caçaires ei lèu anecdotic. Se tracte, sustot, d'ua activitat de gestion, coma destaque eth tecnic de Miei Ambient deth Conselh Gerard Vilò: 

"ei ua caça testimomiau, non existís ua aficion ara caça de marmòtes. S'introdusic ena orde de vedes tà gestiona'c en cas qu'ocasionèssen damatges o i auessen densitats molt nautes".

Ua superpoblacion de marmòtes a repercucions sus d'autes espècies protegides, coma era perditz blanca. E non sonque aquerò, senon que, de forma indirècta, tanben existís ua afectacion sus eth paom, pr'amor qu'era agla reiau n'ei depredadora.

Mès enlà dera fauna, es galeries sosterranes que hèn es marmòtes entà iuernar pòden provocar damatges enes conduccions d'aigua e de lum der hilat de remontaders e canons de nhèu des estacions d'esquí, com ei eth cas de Baqueira Beret.

Eth periòde de caça dera marmòta va der 1 de seteme ar 1 de noveme e de forma excepcionau der 1 de junh ath 15 de junhsèga. Eth nombre maxim de captures ei de 2 per caçaire e dia.